Drzewo to jest gatunkiem rodzimym dla zachodnich Himalajów we wschodnim Afganistanie, Pakistanie północnej, północno-środkowych Indiach, Tybecie i zachodniego Nepalu. Występujące na 1500-3200 m n.p.m. Jest to duże iglaste drzewo o ciemno zielonym kolorze osiągające 40-50 m wysokości a nawet 60 m. Pień drzewa może osiągać do 3 m średnicy. Cedr Himalajski ma układ korony w kształcie stożkowatym.
Liściami są tu szczupłe igiełki o długości 2.5-5 cm, czasami do 7 cm i grubości 1 mm, porośnięte pojedynczo na długich pędach, w gęstych gromadach 20-30 na krótkich pędach. Szyszki są beczkowate, 7-13 cm długości i 5-9 cm szerokości i rozpadają się kiedy są stare (po 12 miesiącach). Szyszki wydają skrzydlate nasiona. Pylenie odbywa się jesienią.
Deodar głównie występuje w Pakistanie. Wśród Hindusów jest czczone jako boskie drzewo, zwłaszcza w Kaszmirze i Pendżabie.
Ciekawostka: Lasy pełne drzew Devadaru były ulubionym miejscem pobytu lub życia starożytnych indyjskich mędrców i ich rodzin, które zostały przeznaczone do hinduskiego boga Shivy. Drzewo używane jest podczas medytacji przez lokalną ludność żeby przypodobać się bogu.
Właściwości lecznicze deodaru wykorzystywane są w Indiach przez Ajurwedę. Olejki eteryczne wytwarzane z cedru himalajskiego są składnikiem wielu preparatów ziołowych .
Wewnętrzne składniki Cedru są aromatyczne i używa się ich do kadzenia. Z innych części wytwarza się olejki eteryczne.
Cedr Himalajski ma właściwości przeciwgrzybicze i jest używany jako naturalny składnik do przechowywania żywności. Kora i łodygi mają właściwości ściągające. Zwiększa wydolność przewodu pokarmowego, usuwa toksyny z jelit, łagodzi kaszel i leczy choroby skóry, takie jak wyprysk czy łuszczyca. Olejek cedrowy jest często używany w aromaterapii. Ma charakterystyczny zapach drzew iglastych. Surowe olejki z cedru mają kolor żółtawy. Składniki cedru himalajskiego są używane w perfumach, mydłach, sprayu oraz jako środek owadobójczy.
Zioła te a raczej drzewo jest składnikiem preparatów takich jak: Pilex , Rumalaya gel i V-Gel
